Książki Nie tylko lektury: „Dachołazy” Katherine Rundell
Sophie to dziewczynka, którą w futerale po wiolonczeli, dryfującą przez kanał La Manche znalazł Charles, ekscentryczny naukowiec. Mężczyzna wziął ją pod swoje skrzydła i wychował w dość nietypowy sposób, ale z ogromną miłością, oddaniem i poświęceniem.
Razem tworzą bardzo zgrany duet, łączy ich zamiłowanie do książek i do nauki, nie przejmują się konwenansami, podążają własną ścieżką. Razem są szczęśliwi. Ich relacja jest oparta na wzajemnym szacunku i zrozumieniu, pomimo dużej różnicy wieku. Bardzo ich polubiłam.
Sposób, w jaki wychowuje ją Charles, nie podoba się opiece społecznej, bo odbiega od przyjętych norm. Nikt nie bierze pod uwagę, że dziecko jest zdrowe i szczęśliwe.
Gdy urzędnicy upominają się o Sophie, ona postanawia uciec razem ze swoim opiekunem do Paryża i tam szukać swojej mamy, bo wciąż wierzy, że ocalała ona z katastrofy morskiej. Jedynie co ma, prawdopodobnie z rodzinnego domu, to futerał po wiolonczeli, a w zasadzie jego kawałki. Na jednym z nich jest adres lutnika, który wykonał instrument. Czy to będzie dobry trop? Czy ich wyprawa zakończy się sukcesem? Kogo tam spotkają? Jak poradzą sobie w obcym mieście?
Od pierwszych stron, książka wciągnęła mnie w wyjątkowy świat. Gdy po nią sięgałam zastanawiałam się kim lub czym będą tytułowe dachołazy. Miałam kilka pomysłów. Żaden z nich nie okazał się trafiony. Nie będę zdradzać szczegółów, sami przeczytajcie! Wciągnie zarówno młodego jak i starszego czytelnika. Polecam także dorosłym. Czytelnik dostaje ważną życiową lekcję.
Nie bez powodu książka otrzymała dwie nagrody (Nagrodę Literatury Dziecięcej Waterstonesa oraz Nagrodę Blue Peter) i trzy nominacje (Medal Carnegie, Nagroda Guardiana za powieść dziecięcą, UKLA Children's Book Award).
/aus/
„Dachołazy” Katherine Rundell
Wydawnictwo: Poradnia K
Liczba stron: 264
Wiek: 7+
